Balans

De Nederlandse land- en tuinbouw is een sector van wereldklasse. Boeren, tuinders, vissers en onderzoekers zorgen ervoor dat wij ons niet druk hoeven te maken over gebrek aan voedsel, en tegelijkertijd exporteren zij hun producten en innovaties over de hele wereld. Nederland en Europa moeten strategisch autonoom blijven, en niet afhankelijk raken van import uit de rest van de wereld. Dit geldt bij uitstek ook voor een agrarische provincie als Friesland. De Friese kleistreek ontwikkelde zich in de aardappelteelt tot een economische factor van formaat. En die aardappelen vinden hun weg weer naar de wereld via de haven van Harlingen.

Deze haven van Harlingen heeft zich voor de visserij ook ontwikkeld tot een soort ‘Urk aan Zee’.

Tegelijkertijd lopen we tegen grenzen aan. Het is niet mogelijk dat alle sectoren in Nederland oneindig groeien. De ruimte is beperkt en groei kan botsen met andere belangen, zoals het behoud van natuurgebieden. Dat betekent niet dat de natuur automatisch voor alles gaat. Maar sommige natuurgebieden zijn beschermd en moeten we in goede staat behouden. De oplossing ligt niet in het simpelweg wegzetten van boeren en vissers als vervuilers. We moeten volop inzetten op innovatie en beheer zodat er ruimte blijft voor boeren en vissers om te ondernemen en we ondertussen de uitstoot van vervuilende stoffen verminderen. 

  • Wat stellen we voor:


    • Ruimte en ondersteuning voor boeren en vissers om te innoveren, zodat deze hardwerkende ondernemers kunnen kiezen voor emissiearm ondernemen, overstappen naar andere vormen van landbouw/visserij, of stoppen als zij dat willen.
    • Betere afstemming met politie over toezicht op dierenmishandeling. Dierenmishandelaars krijgen wat ons betreft een locatieverbod voor plaatsen waar dieren worden gehouden of verkocht, en recidivisten mogen de rest van hun leven geen dieren meer houden.
    • We blijven lobbyen om de visserij een toekomstperspectief te bieden. Het mag niet zo zijn dat visserij gronden vol geplaatst worden met windmolens, of dat eenzijdig beheer de overhand krijgt en dat de vissers aan het kortste eind trekken.